Witte plastic buisjes

Je ziet ze vaker, die mensen met kleine staafjes van wit plastic in hun oren. De eerste keer dat ik het zag, vroeg ik me af wat het zou kunnen zijn. Iets van na een operatie? Oordopjes tegen overmatig geluid en bovendien met een steeltje zodat ze makkelijk uit het oor te verwijderen zijn? Of zendertjes die dan zeggen: ‘Bij de volgende hoek slaat u links af.’

Die mensen bewegen zich net zo als iemand met oordopjes of een ander geluidgevend ding op je hoofd. Die mensen kijken niet op of om, ze houden hun hoofd relatief stil en volgen met hun benen de blikrichting van hun ogen, die op oneindig afgesteld staat. Ze schrikken wanneer je ze per ongeluk aanstoot.

Interessant om te observeren en te vergelijken met mensen die nog een mobiel in hun hand houden en zonder oordopjes in gesprek zijn…

Stil maar toch beweging

Vertoeven in een niet in kaart gebracht gebied zonder wifi, het kan écht nog in Nederland!

Het lijkt stil en afgelegen, maar je hoort elk halfuur het dieseltje. Bijna vergelijkbaar met een torenklok die de uren slaat, maar dan net even anders. Hoor je eerst de bel van de overweg en dan de trein, dan weet je dat de trein van rechts komt en hoor je eerst de trein en dan het geluid van de overweg, dan komt de trein van links. Halfuur-metingen dus zonder te weten welk halfuur het is. De trein zelf zie je niet, die gaat z’n weg door het bos.

Het bos tegenover het huis maakt ook geluid. Je hoort de wind aankomen en dan zie je dat de toppen van de bomen het geluid doorgeven. Toch heel anders dan hoe de bomen hier rond de vijver in het Plantsoen communiceren. Er blijft toch altijd een verschil tussen stad en platteland.

RUG op de grond

Ineens zijn ze er – of het moet me eerder niet opgevallen zijn – deze aanwijzingen op straat, bedoeld voor studenten heen en terug op de route vanaf het hoofdstation Groningen naar Zernike (universiteitscomplex aan de rand van de stad).

Ik maak een foto en probeer het na te tekenen. Het is duidelijk dat er lang aan zo’n symbool is gewerkt. Het is een kunst om de goede verhoudingen te pakken zien te krijgen! Hoe is de stand van de romp en wat is de juiste plek voor die rugzak?! Wat kan weggelaten worden?

Fietsen hebben zelden trappers in zo’n icoon. Hoe zit het met het stuur of de bagagedrager en de verlichting of de bel? Handen en voeten hebben ze evenmin. Het gaat om die twee wielen en de persoon. De rugzak is hier een sterk punt, want het gaat om de RUG (Rijkuniversiteit Groningen).

Als studenten de trein zouden nemen naar Groningen-Noord en dan verder lopen zou het icoon dan een figuurtje zijn met een rolkoffer of toch die rugzak?

Op de step!

Autopet schreef ik vorige week. Zo staat het ook vaak geschreven, maar terecht werd ik erop geattendeerd dat het eigenlijk een autoped is, waarmee je gaat autopetten. Het woord STEP is eigenlijk mooier, want we steppen op de step.

Step is het Engelse woord voor stap. Je stapt ook wel maar steeds met één been, al is het meer dan een stap. Je zet je stevig af zodra je voet op de grond komt.

Hoe zit het dan met dat Franse woord patinette? Patiner is schaatsen en op een step maak je geen schaatsbeweging. Bij schaatsen is de afzet zijwaarts en op een step naar achter. Zing het liedje ‘Op de step‘ en dan wil je meteen steppen!

Fietsen in de stad

Bij ons Groningen zijn er veel fietsers bijgekomen. Veel swapfietsen, herkenbaar aan de blauwe voorband. Nieuw is het om rechts gepasseerd te worden en dat op de stoep fietsen bijna gewoon lijkt te zijn. 

In Parijs komen ook steeds meer fietsen, er zijn fietspaden, al vallen die niet zo op. Dat is lastig soms, als blijkt dat je niet op een trottoir maar op een fietspad loopt.

Een nieuw fenomeen is de patinette. Op een elektrische autopet door de stad! Ook nieuw is één wiel met pedalen, een zendertje in de hand en dan flitsend tussen alles en iedereen door, wel met een valhelm op.

Als contrast is het gewone lopen en wandelen erg plezierig…