De krant komt digitaal. Maar op donderdag, vrijdag en zaterdag ligt de NRC ‘s morgens vroeg als papieren krant op de mat!

Toen ik leerde lezen, knipte ik Bruintje Beer uit en later Tom Poes. Ik plakte de strips in een album. Nog weer later scheurde ik artikelen uit de krant en bewaarde ze in een dagboekje of in een boek passend bij het uitgescheurde stukje.

Artikelen bewaren kan ook via de digitale krant, maar het scheuren van een stukje papieren krant geeft een speciaal genoegen. Een vouw aanscherpen, op het juiste punt druk geven, dan dat specifieke scheurgeluidje en vervolgens de vreugde dat het gelukt is zónder schaar…

Het trottoir hier in de straat ligt open. Ik kijk met verwondering naar al die buizen en draden. ‘Ik heb me vroeger nooit gerealiseerd dat het zo druk is onder de grond’, vertelde de werkman me, ‘en alles loopt door elkaar!’

Niks geen keurige koker met een bundel kabels, het is een wirwar van leidingen. Als waarschuwing hebben kabelleggers van vroeger oranje en groene plastic stroken over de leidingen gelegd. Desondanks kost het de werklieden van nu de grootste moeite om alles heel te houden.

Ingewikkeld, verward en de draad kwijt zijn ben ik nooit zo letterlijk tegengekomen als nu bij ons voor de deur.

Een brief van de gemeente kondigde het aan: vanwege vervanging van leidingen is er deze donderdag van half negen tot half vier geen stroom.

Koffiezetten met water in een pannetje op het gas en dan met een filter in het koffiepotje. Je weet het: ‘géén licht’, maar toch druk ik bij het betreden van het kleinste kamertje automatisch op het lichtknopje. Nog veel meer even niet: klok, warm water, computer, broodrooster, radio, tv, muziek… 

Halverwege de middag is er weer stroom. Het duurt even voordat alles weer werkt, maar het was wel een fijne ontspannende dag, zo zonder spanning op het elektriciteitsnet.

De kleine man vroeg: wat is dat voor ding? Dat is een telefoon. 

Hij keek wat ongelovig naar het ding, met cijfers die je in moet drukken plus een wieltje voor de nummerherinnering.

Bij het horen van de stem van zijn overgrootmoeder was zijn ongeloof over en begon hij enthousiast te vertellen. Dit rare ding doet kennelijk hetzelfde als het bekende platte dingetje waarop je ook kunt beeldbellen.

Het Noorderzonfestival is afgelopen, binnenkort beginnen de scholen hier in de noordelijke regio weer. Het gevoel van een schone start, met nieuwe schriften, nieuwe pennen een een nieuwe schoolagenda. Zou dat voor de kinderen van nu ook nog zo zijn? 

Mijn tekenboekje is op een bladzij na vol. De Art pen waarmee ik jarenlang zo prettig getekend heb, wordt niet meer gemaakt. mijn laptop is zo traag, dat vervanging na tien jaar onvermijdelijk is geworden.

Ik zal de stad in gaan en doen alsof ik weer naar school ga, met een boodschappenlijstje ‘schriften-nieuwe stijl’…