De zon schijnt, ik kijk naar buiten en zie de voorgevel van mijn huis op het gebouw hierachter geprojecteerd. Nooit eerder gezien. Heb ik nooit op die tijd in dit seizoen met een lage zon aan de keukentafel gezeten en
Wandelend huis
Lopende bomen
In de trein richting Schiphol, even voorbij Lelystad, zie ik ze gaan: lopende bomen! Ja, echt die voorste rij bomen verplaatsen zich. Hallucinatie? Welnee, puur gezichtsbedrog. Het zijn drie rijen bomen parallel, gordijnen voor het achterliggende landschap. Vanuit de rijdende
Pen en papier
In 1919 schreef mijn Opa aan Oma dat hij zich naar de trein zou spoeden om zijn brief mee te geven, dan kreeg ze hem dezelfde dag nog. Hoe romantisch! Mensen schreven elkaar brieven en er waren minstens drie postbestellingen
Wad en wat
Een film over het Wad. Wat een contrast hoe een zeehond zich met zijn buik over het zand voortsleept en dan die strandlopertjes die hun lijf op van die dunne pootjes kwiek heen en weer bewegen. De Bosatlas van de
Het oortje
Herfst, we zijn elders. We hebben koffie gezet. Er hangen bekertjes in de kast. Ik pak het rechte model bekertje, dat drinkt lekker. Het bekertje is wit van binnen. Zwarte koffie smaakt beter in kopjes die wit zijn van binnen.
