Zuur

Met een oude houtsnede naar de lijstenmaker:’Mevrouw, het passepartout is verzuurd. U ziet het daar aan het randje, het is verkleurd.’
In de tuin zegt de tuinvrouw:’De grond is verzuurd, daar doen niet alle planten het goed op.’

Over zure regen hoor ik amper meer wat, wel over verzuurde spieren.
Wat staat tegenover al dat zure? Is het het zoete? Of juist het basische? Het verhaal van lakmoes, met de verkleuring van rood en blauw?

Verzuurde spieren is dan een makkie, gewoon rustig blijven bewegen dan gaat die spierpijn – want dat is het – vanzelf over. Het kan trouwens prettig zijn om te merken dat je spieren hebt die een tijdje buiten gebruik waren en die nu weer mee mogen doen. Dus toch iets van evenwicht. Hoe zit het eigenlijk met zuurpruimen en lachebekjes?