Zondags ontbijt

Hier in Groningen boffen we met een Franse bakker. Of, zoals ze zichzelf profileren: alles is Frans behalve de bakker. Bij het Franse past ook dat de winkel op zondagmorgen om 9 uur open is.

Dat was zo, tot het moment dat er van gemeentewegen inspectie kwam: vanaf nu mag op zondag de deur pas om 12 uur open.

Alle stadgenoten, die op zondagmorgen een wandelingetje naar Broodje van Eigen Deeg maken om dan thuis van een vers croissantje te genieten, zijn vreselijk teleurgesteld. Voortaan dus uren wandelen of laat opstaan voor het zondagse croissantje, tenzij de Gemeente…

De blik naar buiten…

Met de kleine man naar het Noorderstation om naar de treinen te gaan kijken.

We kijken of er al een sein op groen staat. We kijken ook naar de meldingen van hoeveel minuten wachten het nog is voordat er een trein komt.

Dan valt ons beider blik op de wachtenden aan de andere kant van het spoor. Er zit een man, inelkaar gedoken en ingepakt met muts en das. De kleine man zegt ineens: ‘Die ziet niks…’

Nat

Vandaag regent het…het miezert… het plenst… het hoost… Het wordt amper dag, over alles hangt een grijze regensluier.

Toch regenkleren aan, paraplu op en de stad in voor een paar boodschappen. Doorstappen om de plassen heen en soms er midden in…

Maar dan thuis! De natte spullen uit en heerlijk onder de warme douche! Die douche is de beloning, niets is heerlijker dan zo’n aangename warme douche, na al die nattigheid.

Bewogen bomen

Een voordeel van de winter is dat de skeletten van de bomen zo goed zichtbaar zijn. In de stad zie je hoe bomen aan beide zijden van een straat met hoge huizen op zoek naar het licht in de loop der jaren naar elkaar zijn toegegroeid en elkaar soms – helemaal bovenaan – omarmen.

In de tuin van Kasteel Amerongen zie ik de entree van een laan met oude bomen. Het lijkt op de poort van een tunnel. De takken van de linker en rechterrij zijn omstrengeld en vormen een dak voor het laantje dat eronder loopt.

De contouren van de bomenlaan laten een mooie vierkante vorm zien. Het maakt des te meer duidelijk hoe de mens tot op de dag van vandaag een flink handje helpt om deze bomentunnel zo mooi in vorm te houden.

Oudejaar

Het regent vanmorgen. Toch gaat hij naar buiten en voegt zich in de rij, de rij voor de oliebollenkraam op de Grote Markt. 

Op de laatste dag van het jaar: warme oliebollen als ontbijt.

En dan komt de zon even tevoorschijn…