Onbewuste gerichte aandacht
Bij de opticiën kijk ik naar lettertjes die steeds scherper worden en zelfs kleiner zijn ze leesbaar. Ook letters in een rood en groen vlak met de vraag wat meer helder is. En dan komen de ‘doucheputjes’ in beeld. Natuurlijk zijn het geen doucheputjes, het lijkt erop. Een cirkel met cirkeltjes erin, alsof het gaatjes zijn.
Terwijl ik onder de douche sta, zie ik het doucheputje met andere ogen: ja, ik zie het goed. Het is zelfs een stuk groter dan bij de opticiën en er zijn meer gaatjes. Niet rond maar druppelvormig. Dan zet ik een pot thee. Ik spoel de theepot om met heet water. Mijn oog valt op de binnenkant van de pot. Er zit geen gat, maar het zijn zeven gaatjes: het doucheputje! Ik was mijn handen en zie in het fonteintje alweer het doucheputje, nu met zes gaatjes. De dag nadat ik dit allemaal opmerk, zit ik in de trein. Mijn blik gaat omhoog en zie weer het doucheputje terug, het is de luidspreker verstopt in het bagagerek. In de trein terug, zie ik het weer, nu een groter formaat.
Een wonderlijk fenomeen is dat! Nooit echt gezien en nu ben ik nieuwsgierig wanneer het volgende ‘doucheputje’ op mijn pad komt…