Kracht
Aan brute of domme kracht heb je niets. De stier als toonbeeld van kracht is prachtig, maar driftmatig gebruik van kracht is verwoestend. Een machtspel tussen kracht en angst (tarten van de dood) zoals bij het stierengevecht, dat willen we niet meer zien wanneer je door hebt dat het vooral de sensatie en uiterlijk vertoon is, wat je meesleurt in een adembenemende spanning.
Kracht in samenhang met coördinatie en mobiliteit, uit zich in een ademend spel van souplesse van een lichaam of lichamen. Het is bewegen met gratie, stromend als water, luchtig als de wind door de bomen, het ruisende ritme…allemaal omschrijvingen van waar we naar streven en het af en toe misschien ook zelf ervaren. Een bewegend evenwicht, wat steeds weer opnieuw een fysieke én mentale inspanning is, wat zich na veel oefening deels bewust en deels onbewust voltrekt. Moderne dans, zenmeesters, maar ook de gratie van een jongen op een skateboard laten zien dat het kan!
n.b. let eens op de lijnvoering van Picasso: het is één doorgaande lijn waarmee hij dit tafereel weergeeft. Het drama van het paard en de blik van de stier, die – in mijn ogen dan – laat zien dat het zijn instinct is die het paard onderste boven geworpen heeft…