Leven
Vrij onbewust staan we doorgaans in het leven, soms bedrijvig en soms wat rustiger. We zijn in een lijf gekropen en dat groeit mee door de tijd totdat we die jas weer afleggen.
We staan er slechts af en toe bij stil. Wat leven is, komt heel duidelijk naar voren in de beschrijving, die de schrijfster Marguerite Yourcenar over haar gestorven moeder gaf in ‘Dierbare nagedachtenis’.
Zij beschrijft wat het lichaam van een gestorvene is geworden: een gesloten massa, geen uitwisselingen meer met de buitenwereld. Daarmee geeft zij heel duidelijk aan wat wij als levende mensen allemaal wel doen of kunnen doen!
Confrontatie met de dood, maakt je wakker om vooral in beweging te blijven, iets te ondernemen, iets te bedenken, iets verzinnen, iets gaan doen en soms ook eventjes iets te laten…
