Inzicht

Niet altijd zelf de juf te zijn is heerlijk! Alleen daarom al doe ik af en toe een cursus.
Dit keer terug naar het bewegen van een baby van drie maanden oud. Nee, geen regressietherapie, maar beseffen hoeveel we ons eigen gemaakt hebben om te kunnen gaan en staan waarheen we willen. Bovendien: hoe deden we dat destijds?

mot ontw  1 kopieklein

Liggend op mijn rug de opdracht om op een zij te draaien. Hoe? Altijd op dezelfde manier? Welnee, er zijn legio mogelijkheden. Spelen met druk geven, afzetten, gewicht verplaatsen. Hoe bundel je je krachten van het lichaam als een totaliteit?! Niet alleen het draaien op een zij komt aan bod, stap voor stap alle fasen van het begin van de motorische ontwikkeling. Bewegingen gaan als water, het vloeit en het stroomt. De adembeweging krijgt de gelegenheid om zich te verruimen. Die ontwikkeling stopt nooit, maar blijft in verandering.

mot ontw 2 001kopieklein

Al doende realiseer ik me weer wat een gedoe we achter de rug hebben en wat een geworstel dat is om in je eerste levensjaar te leren staan en lopen. Wanneer alles vanzelf gaat, sta je daar niet zo bij stil. Of toch wel zoals nu…