Zomer
De vakanties zijn begonnen. De stad loopt leeg. De studenten zijn weg. Behalve dat er minder kraampjes op de markt staan, zijn er ook minder stadjers in de stad, er zijn toeristen. Het is helemaal anders dan gewoon: het is zomer!
Lang geleden ging ik in de zomer naar Frankrijk voor het paardrijden. Daar moet ik nu aan denken door een oud boekje met de titel ‘Een ditje en een datje over het springen’ van Yves Benoist-Gironière. Ieder hoofdstuk begint met de aanhef: ‘Broeders!’ Wanneer je bedenkt dat de cavalerie een militaire en een mannelijke aangelegenheid was, dan past die aanhef. De toon is vriendelijk, direct zonder omhaal, met verhelderende tekeningetjes van de auteur. Hij benoemt het feit dat angst een normaal verschijnsel is, het hoort erbij en bovendien dat je dat ook overwint als je maat weet te houden. Hij geeft aanwijzingen zonder meteen aan een protocol te denken, een richtlijn die in de praktijk blijkt te werken, althans bij hem en zijn leerlingen. Ik citeer zo’n mooie zin:”Indien gij uw angst niet overwint maakt gij u onbewust stijf. De ontsteltenis ontneemt u alle vertrouwen en – wat erger is- ook dat van het paard.”
Ter vergelijking nam ik een Amerikaans boek dat veel later geschreven is. In dit boek staan ook tekeningen, het skelet van paard en ruiter zijn erin getekend. Er worden veel pijltjes getrokken en kant en klare uitgewerkte bewegingsvoorstellingen afgebeeld. Foto’s die een momentopname van beweging weergeven met commentaar erbij: goed/fout. In het oude boekje met de tekeningetjes staan ook afbeeldingen van minder gewenste situaties, daarbij krijgt de lezer de gelegenheid om dat zelf te zien en te bedenken. Is er maar één situatie werkelijk goed of helemaal fout? Natuurlijk niet, de ruiter heeft het alleen nog niet onder de knie. De leermomenten horen erbij, het ideaalbeeld zal ook stap voor stap verschuiven. Paardrijden leer je nooit, al ga je het wel steeds beter doen door opgedane ervaringen. Ik ben ervan overtuigd dat die stelling niet alleen voor paardrijden opgaat, maar voor alles!
Ik hou van die oude boekjes, het verstand én het menselijke gevoel zijn aanwezig zonder dat het brein genoemd wordt.
