toegepaste kunst
praktische spullen in huis, waarmee je je in het dagelijks leven omringt, zoals een bord, kopje en bestek, een pan, een lepel, bezem, wasmachine, stofzuiger en dat al die spullen prettig in de hand liggen, bovendien mooi zijn om naar te kijken en uitnodigen voor gebruik, dat voegt iets toe: toegepaste kunst.
het noorderzon festival is weer aan de gang hier in het noorderplantsoen. ik zag een indrukwekkende voorstelling: l’immédiat van Camille Boitel. ruim een uur dynamiek! puinhopen die ontstaan en weer geordend worden tot de volgende rotsooi en chaos ontstaat, vallen en opstaan, subtiele rustmomenten tussendoor, maar vooral beweging en balanceren op, ja waarop? schijnbare vaste punten. de vergelijking met het bestaan van nu ligt voor de hand.
ik ging zoeken op youtube en vond fragmenten van deze voorstelling. ik vroeg me af hoeveel training eraan voorafgegaan is. heel veel meer dan alleen een workshop met mogelijke opdrachten als: ‘verplaats je op verschillende manieren over de grond, als amoeben, vissen, reptielen…’
een choreograaf maakt van die experimenten met bewegen een voorstelling. ik herkende in die voorstelling van camille boitel het onderuitgaan, het vallen én opstaan!
waarom is het begrip toegepaste kunst nog niet gebruikt voor bewegen? kijken naar bewegen, verrast worden door wat we allemaal voor mogelijkheden hebben op het gebied van vallen en opstaan. of het altijd voor iedereen toepasbaar is de vraag, maar dat het door ons brein geregistreerd wordt is een feit. met halsbrekende toeren werd het publiek een spiegel voorgehouden hoe we kunnen vallen en opstaan. inspiratie om het dagelijks leven voortaan wat anders te benaderen? wat minder heftig doorgaans, dat wel.
Reacties
Comments are closed.
Heel boeiend om te zien, vooral als je zelf nogal praktisch bent ingesteld en je ziet wat een plezier het ” zomaar”bewegen doet. En wat een bevrijdend gevoel moet het zijn om zo met je lijf om te kunnen gaan. Of lijkt dat maar zo?