zeus

het is wonderlijk hoe door zo’n gebroken arm mijn gewone bestaan in één klap veranderd is. tijdelijk dan. het is onwennig om niet naar de praktijk te gaan, maar alle tijd te kunnen nemen voor het ontbijt en huishoudelijke werkjes. gewone bezigheden die ik anders en passant doe, zijn nu inspanningen waar ik over moet nadenken om het zelf te kunnen doen. dat is net zo wonderlijk als dat het versgeperste sinaasappelsap veel intenser van smaak is nu iemand anders het perst, dan gewoon wanneer ik het zelf doe.

 

dagelijks koken er vrienden voor me. als verrassing nam een vriendin zelfs de overheerlijke garnalencroquetjes van holtkamp uit amsterdam mee en frituurde ze hier in de keuken! er komt iemand langs om te vragen of er nog boodschappen nodig zijn of er belt iemand aan om de dag te breken. zo maak ik kennis met een heel ander soortig bestaan. toch is het anders dan vakantie, misschien een beetje wennen hoe het leven is als pensionado of als douairière? er zijn ineens hele andere dingen belangrijk. zoals de tijd kunnen nemen om iedere dag verder te gaan met de dvd’s van ‘die heimat’. overdag de buis aan? dat kwam nooit voor! ik kreeg al tips voor als ik er doorheen ben…

 

die uitnodigende open deuren naar de tuin, ook al stonden ze op een kier, vragen om naar buiten te gaan! weg met het witte ziekenhuis gezicht! een dagelijks ommetje door het plantsoen, een boodschapje in een winkel en sinds vandaag toen het gedrizzel ophield op de nieuwe bank in de tuin. de nieuwe bank heeft een naam: zeus! de bijpassende stoel heet niet zoals bij de oude grieken hera, maar gewoon: de zeus-stoel. het tafeltje heet castor. ‘castor en pollux’ gaat door mijn hoofd, maar hoe was het verhaal van de tweeling castor en pollux??! mijn volgende bezigheid dient zich acuut aan…ik ga het opzoeken!

Reacties

  1. Sophia schreef:

    En wat zit je prima op Zeus!!! Heerlijk in zo’n hoekje op een oude Griekse god.

Comments are closed.