Constructies

Deze week een eindje van huis: Museum De Pont in Tilburg met de constructies van Ai Weiwei.

Eén krukje als uitgangspunt en dan allemaal krukjes die met elkaar verbonden zijn, omdat de derde poot van elk krukje gedeeld wordt met een ander krukje. Als je goed kijkt, dan zie je dat er sprake is van méér dan alleen die verbinding van de gedeelde poot. De krukjes zijn ook nog anders met elkaar vergroeid of versmolten. Je kunt in de totale constructie van bovenaf kijken, zoals in de kelk van een bloem.

Nog zo’n apart werk is zijn constructie met fietsen. Op de site van het museum komt de ware aard van dit bouwwerk van fietsen zonder stuur en zonder trappers niet goed tot z’n recht. Je moet er omheen lopen, de geur van nieuwe fietsbanden ruiken en de beklemming ervaren van hoe iemand tot deze symboliek gekomen is: stuurloos en niet zelf de beweging kunnen maken, meegevoerd worden in een gesloten cirkel…

Natuurlijk denk ik daarna zelf meteen aan ons skelet, ook een constructie! Hoe ingenieus zit dat in elkaar! Alles is gericht op beweging en beweeglijkheid. Toch zien we het skelet zelf normaal gesproken nooit, we weten dat we botten hebben. We moeten het doen met de verpakking, daaraan zien we hoe we bewegen. Vormen veranderen, maar zonder botten en gewrichten zouden we als kwallen over de aarde schuiven. Je moet specifiek geschoold zijn om te weten en te beseffen hoe die verzameling botten en gewrichten subtiel op elkaar afgestemd is. Mis je die kennis? Je kunt ademloos kijken naar hoeveel en wat voor combinaties van bewegingen mogelijk zijn, wanneer je naar een dansvoorstelling gaat!

Reacties

  1. Sophia schreef:

    O, o wat een geluk dat we spieren hebben, korte lange ,dikke, dunne getrainde en ongetrainde.
    En die sprieren tillen al die botten en botjes ala het goed is, op de juiste manier op. Zomaar tegen de zwaartekracht in.

    En dan zwieren we iedere dag weer door het leven, de ene keer wat enthousiaster dan de andere.

Comments are closed.