Voeten vanaf rij 2

Het is december: veel dans in de theaters!
Een plek op rij 2, pal vooraan, niks geen dromen van nimfen die door de lucht dwarrelen. Gewoon gebonk op de vloer door het gespring, gehijg vanwege de inspanning en wat zie ik?   

                       VOETEN                       

Blote voeten, verpakte voeten, grote voeten, kleine voeten, mannenvoeten, vrouwenvoeten, voeten met tape, voeten in beweging, voeten die staan, maar … géén wiebelende enkels! Het zoeken naar evenwicht is verkleind en bijna onzichtbaar. Bij dansers is het zoeken naar evenwicht verschoven van de enkels naar de grote teen. Als je goed op al die voeten gaat letten, dan hoor je het gebonk en gedreun niet meer. Het enige wat ik zie, zijn voeten met die wakkere subtiel bewegende grote teen.

Afgelopen week was ik kennelijk al onbewust bezig of er in die grote teen soms een stukje voor het blog in zat. Het onvermijdelijke gebeurde, namelijk dat mijn ogen naar beneden getrokken werden: met de allure van een kampioen beende ‘n stoer geklede man zich voort op de buitenkant van zijn voeten, links en rechts om zich heen kijkend of hij wel gezien werd. Onwillekeurig ging het door me heen of zijn grote tenen ook nog iets te doen hadden of dat ze op dat moment slechts als vulling in zijn imponerende sportschoenen opgeborgen zaten. Nee, helaas geen testje kunnen doen of hij voor mij op één been of op zijn voorvoeten wilde gaan staan.

 

O ja, ook Sinterklaas heeft voeten. Ik zag ze vroeger verpakt in strenge laarzen, zwarte schoenen, bruine schoenen, rode pantoffels van leer, sandalen met sokken. Het was toch wel een ernstig gebeuren om voor Sinterklaas te staan…

Reacties

  1. Henny Kerkhof schreef:

    ja, je kunt ze bijna horen dansen, met al die actieve voeten

    En dan die arme vastgezette grote tenen, je hoort ze bijna piepen en kreunen in hun schoenen.

Comments are closed.