Wandelen en vertellen
Allereerst een kleine correctie op het citaat van Paul Klee (zie vorige week): een lijn is een punt in beweging. Klee schreef letterlijk: ‘Eine Linie ist ein Punkt, der spazieren geht’. De uitleg: ‘Wat we waarnemen als statisch is in principe beweging. Dat ‘spazieren’ (wandelen) benadrukt het intuïtieve van die beweging’.
Hier aan tafel viel mijn oog op een dubbelgevouwen krant met de kop: ‘Wie vertelt, beweegt’.*
Wandelen is iets anders dan lopen. Wandelen heeft meer te maken met het je verplaatsen zonder een direct doel, zoals je in een bootje kunt spelevaren (une promenade en bateau zeggen de Fransen). Vertellen is meer dan praten. Er zijn mensen die zo kunnen vertellen dat je aan hun lippen hangt. Mensen die bij elke gebeurtenis een verhaal uit de oudheid uit hun mouw kunnen schudden of een passend citaat weten van een bekende schrijver uit de literatuur van welk land dan ook. Een verhaaltje voor het slapen gaan heeft iets bijzonders… De vertellingen uit duizend-en-één-nacht zijn daar een voorbeeld van. Wandelen en vertellen brengen ons naar onbekende oorden, geen fitness maar we zijn wel in beweging.
*Het stond boven een interview wat Joyce Roodnat had met Umberto Eco. (nrc vrijdag 4 februari voorop de boekenbijlage)
