Werk aan de winkel
Westenwind in oktober brengt de herfst naar Groningen. Het is een wind met een luchtje, afkomstig van de suikerfabriek uit Hoogkerk. Apart dat het hier dan niet stinkt zoals vroeger, toen we klein waren en door Halfweg reden tijdens de bietencampagne, terwijl het toch het typische suikerfabriekluchtje is. Maar …ik ruik het nog niet. Er is nog maar één fabriek en die ligt verder westwaarts, bovendien zijn luchtjes taboe geworden.
De wind waait al wel bladeren van de bomen en dat blad vegen we op. De gemeente doet het met mannen met oorbeschermers op. Mannen, die met brommende bladblazers door het plantsoen banjeren. Als particulier met een stadstuin, pak je de bezem uit de schuur en dan begin je gewoon ergens. Ja, letterlijk gewoon ergens beginnen. Dat leerde ik uit een kinderboek, Momo en de tijdspaarders van Michael Ende. Daarin doet de oude straatveger uit de doeken hoe dat in z’n werk gaat. Hij zegt het zo: ‘je doet een stap, een veeg en een ademhaling’.
Wanneer je die passage uit het boek hardop leest, dan hoor je het ritme van het vegen. Een ritme niet te snel, niet te langzaam, maar zo dat je het heel lang kunt volhouden. Na een tijdje kijk je achterom en zie je hoeveel je gaandeweg al gedaan hebt. Vegen is een prettig werkje; het stemt je tevreden.
Leon de Winter daarentegen, laat de hoofdpersoon uit De ruimte van Sokolov verzuchten dat het vegen van de straat akelig werk is. Je moet je handen beschermen met handschoenen om geen blaren te krijgen. Bovendien oppassen dat je er geen van rugpijn krijgt. De hoofdpersoon denkt wel vol bewondering terug aan zijn jeugd: potige vrouwen in Rusland, dagenlang onvermoeibaar bezig met het blad bijelkaar vegen. Mijn herinnering gaat naar vroeger op het schoolplein, toen we hutten van bladeren maakten. Droog blad, waar je zo vrolijk doorheen loopt omdat het ritselt.
Voor mijn huis tussen de auto’s ontstond dit bladerenveeg-blog omdat het licht mijn ogen naar het gevallen blad toe trok.
Verrassend is dat vaak in kinderboeken beschreven staat hóe je een vaardigheid onder de knie krijgt en dat het leren doen je plezier geeft: de afgelopen week was kinderboekenweek!
