Ontmoeting met Hermes in Odessa
Niet in Venetië geweest maar in Odessa. Daar kwam ik tot twee keer toe Hermes tegen. Een nogal plomp spierwit beeld in een nis van het raadhuis.
In zijn rechterhand de mercuriusstaf en links een zak met??? Het is een Hermes in rust, hij overziet het plein met mensen en ziet in de verte een promenade met grote platanen hoog boven de Zwarte Zee, waar halvewege de beroemde Potjomkin trappen zijn.
De trappen van bovenaf gezien lijken bijna vlak, terwijl ze van onderaf aan een hoge muur doen denken: een voorbeeld van hoe we door onze ogen bedrogen worden.
Loop je die Primorskij Boulevard af dan kom je bij een beeld van een weldoener van Odessa: Richelieu.
Kijk je niet omhoog maar rechtuit naar de sokkel, dan sta je oog in oog met Hermes, nu als plaquette in brons. Deze Hermes heeft een functie: bruidsparen – en die zie je bij bosjes – laten zich fotograferen en raken dan het brons aan. Mogelijk brengt Hermes hun geluk zoals de ene borst van het beeld van Julia in Verona ook opgepoetst is door de hand van alle mensen die graag binnen het jaar hun partner willen vinden. Te zien aan het glimmende brons hopen de mensen hier op geld met hulp van Hermes. De vraag is of ze hem aanspreken als de god van de zakkenrollers of juist van de handelaars…………………. Kijk naar de eerdere Hermes-stukjes: de Groningse Hermes – zowel die in rust op de Korenbeurs als die in beweging van de koepel aan de Hereweg – heeft wel de mercuriusstaf in zijn ene hand, maar wijst met zijn andere hand. Een verschil van aard of temperament tussen de noordelijke en zuidelijke Hermessen?
