Atlas in Utrecht

In een eerder stukje (Hermes vervolg / 21 juni 2010) memoreerde ik dat er een tijd was dat ik gespitst was op atlassen. In atlassen kijken is iets anders naar Atlas kijken. In deze tijd van het jaar raadpleeg ik frequent mijn Wereld Bosatlas: (www.bosatlas.nl) om te zien waar al die lieve mensen waren toen ze aan me dachten.

Een atlas heeft een relatie met ATLAS, de god die de wereldbol op zijn nek draagt. ( http://nl.wikipedia.org/wiki/Atlas_(mythologie) )

Door mijn beroep ben ik geïnteresseerd in hóe hij dat doet! Als je eenmaal op zoiets gericht bent, dan ontmoet je Atlas vanzelfsprekend vaker dan anders het geval zou zijn. Ik ging ooit eens met een blond iemand naar een concert en die zei: ‘Er zitten maar twee blonde mensen in het hele orkest.’ Zo lette iemand anders op het aantal vrouwen ten opzichte van mannen zonder dat onderscheid van haarkleur. Niettemin maken die opmerkingen maken me alert op iets waar ik zelf nooit aan zou denken. Sindsdien kijk ik voor de aardigheid wel eens hoe die verhoudingen liggen.

Terug naar Atlas. Dit keer geen tekening of een afbeelding. Het is veel leuker om hem zelf tegen te komen! Let dan op hoe hij de wereldbol draagt. Heeft hij zijn rug eronder gezet? Wat doet hij met zijn armen en zijn handen? Gaat hij gebukt onder zijn last of heeft hij in de gaten hoe hij minimaal last van zijn last heeft? Waar staat dat beeld? Wat heeft Atlas te maken met het gebouw waar hij op staat? Boven op gebouwen zijn tot nu toe een voorkeursplek in mijn beleving.

Ik had al een tijd geen nieuwe Atlassen meer gezien tot eergisteren in Utrecht! In vakantietijd is er tijd voor bijzondere afspraken: we maakten een rondvaart. Ik heb gemerkt hoe leuk het is om een stad vanaf het water te zien. De tijd gaat zoveel trager, je ziet meer en je waant je met gemak in andere tijden. Na de drukte van de Utrechtse Oude Gracht voeren we door de bijna verlaten Nieuwe Gracht. Ineens daar was hij hoog boven ons en torste zijn last: ATLAS!
Mijn fototoestel lag thuis maar leve het internet. Met een beetje geduld, passend bij de sfeer van de Nieuwe Gracht, komt uiteindelijk Atlas in beeld:
www.youtube.com