Zadelstoel

In Huize Doorn, het voormalig verblijf van de laatste Duitse keizer, valt mijn oog op een opmerkelijk meubel: de zadelstoel! Het is een stabiel ding, het staat vast op een plateau met vier pootjes. Geen stijgbeugels, maar een verstelbare voetensteun.

Ik lees dat Wilhelm II op deze zadelstoel zat. Samen met een aflopende lessenaar was dit gezond! Deze zadelstoel markeert zowel het einde van het paard als strijdros als het einde van de aristocratie. 


Intussen is het zadel zonder paard veranderd: geen stoel meer, maar een eenpotige kruk. Soms verrijdbaar met wieltjes, soms flexibel op de poot. Het oergevoel van comfortabel zitten op een paard is niet uit te bannen…