Veerkracht

Veren, slingeren, zwaaien… een rijtje wat nog in mijn hoofd zit van de theorie gymnastiek van lang geleden. Slingeren zie je bij een klok, die een slinger en geen zwaaier heeft. De bewegingsuitslag blijft gelijk naar de ene en naar de andere kant. Bij zwaaien is de uitslag naar één kant groter vanuit de neutrale stand. Zo is er een verschil tussen slinger- en zwaaioefeningen. Je slingert niet, maar zwaait in de ringen.

zwaaien in de ringen

Maar veren… een kleine beweging tegen de eindstand van een gewricht aan, dat is iets anders. Ik kreeg mee dat veeroefeningen weinig zin hebben, al kan het prettig voelen, maar dat veerkracht interessanter is. Veerkracht is het vermogen om je niet van de wijs te laten brengen. Je wordt op wat voor manier dan ook uit je evenwicht gebracht en dan is het de kunst om je balans weer terug te vinden. Je niet uit het veld te laten slaan, ook al verlies je even de grond onder je voeten!

Veerkracht

Hoe je dat doet? Wanneer je van beneden naar boven denkt, dan is het de kunst om letterlijk met beide benen op de grond te staan. Het eerste gewricht wat boven de voet zit, is de enkel. Spanning kunnen afleiden via de souplesse van de achillespees is een kunst! Wanneer we die lengte van de achillespees niet te volle benutten, kan dat ongemak geven tot in de schouders. Tussen schouders en enkels zitten nog een veelvoud van gewrichten, verstarring en afweer ligt op de loer. Veerkracht, meegeven is een kunst! Letterlijk en figuurlijk, dat moet je ervaren…