De gameboy-rug in de keuken.
Het is altijd merkwaardig hoe een thema blijft hangen en dat je het steeds weer tegenkomt. Vorige week heb ik de gameboy-rug genoemd. De rug, die naar achteren uitgezakt en gebogen is om het woord krom niet direct te gebruiken. In een keukenwinkel kwam ik hem tegen! Een rubber poppetje, wat je op de rand van een pan zet, de deksel blijft op een kiertje rusten op de kuiten van het figuurtje. Onmiskenbaar, hoe herkenbaar is het ruggetje van een gameboy!
Het is toch een beetje een zielig gezicht, want hij oogt als een drenkeling, die over het randje van de pan blijft hangen.
Zet je hem ter decoratie ergens zittend op, dan lijkt het een beginnende duiker, die zijn neus naar zijn knieën moet bewegen en dan voorover in het water kiept
Iets meer staand neergezet, lijkt hij op iemand, die aan het touwtrekken is met de inzet van zijn gewicht. Zodra de weerstand wegvalt, dan valt hij achterover..
Eigenlijk allemaal wat treurig. Zo’n keukenattribuut is meer een waarschuwing om de werverkolom te strekken, zoals veel oudere patiënten me vertellen, dat ze dagelijks ergens aan gaan hangen om wel oud maar vooral niet krom te worden.
