Zitten blijven tot het er staat
‘Zitten blijven tot het er staat!’ Ik hoorde deze zin voor het eerst. Het is inderdaad zo dat je de rust en de aandacht moet vinden om te kunnen schrijven. De inspiratie voor een onderwerp dient zich bij mij meestal aan tijdens een huis-, tuin- of keukenwerkje. Een voorval of observatie gaat zich uitkristalliseren tot een verhaaltje, wat later in letters uit mijn vingers valt op het moment dat ik ervoor ga zitten.
Heb ik het geduld en de discipline gekregen om elke week een blogstukje te maken door het corresponderen met mijn Oma destijds? Wekelijks schreef zij op zondagmiddag een brief met haar belevenissen van de afgelopen week. Ook al gebeurde er niets bijzonders, zij beschreef het. Onlangs kwam ik mijn eerste brief aan haar tegen. Nog wel een beetje onduidelijk wat ik toen te melden had…
