Knippen, scheuren en plakken
Op beeldschermen kunnen we knippen en plakken zonder die fysieke schaar. Prettig voor linkshandigen, want de gemiddelde schaar is altijd voor de rechtshandige knipper. (zie weblog d.d. 19 juli 2012)
Toch is dat knippen uit een digitale krant niet altijd makkelijk. Heb ik net door hoe het moet, dan wordt er achter de schermen weer iets veranderd en lukt het niet meer. Het is dan eindeloos experimenteren met een -ongetwijfeld onbedoelde – aanslag op mijn geduld.
Knippen of scheuren van een papieren krant blijft veel leuker vanwege de vaardigheid van het scheuren. Lukt het om de krant zo scherp te vouwen dat er een strakke scheurlijn ontstaat zonder inscheuringen, waardoor dan net niet dat ene leuke stukje kapot scheurt of het recept mislukt…
Het geluidje wat bij scheuren ontstaat, is ook al zoiets. Niet alleen bij kranten, ook hoe stoffen niet geknipt maar gescheurd worden. Oude lakens in stukken scheuren om er poetsdoeken of verflappen van te maken; heerlijk, dat grootse gebaar dat niet vernietigt, maar juist bedoeld is om een lap op de draad te splijten.
Ik ben nu op een punt gekomen dat ik in vertwijfeling raak. Wat moet ik bewaren in de computer en op wat voor manier zodat ik het nog kan terugvinden? Of blijf ik me vasthouden aan de map met knipsels of zoek ik het boek waar een toepasselijk knipsel in opgeborgen is? Is dit een kwestie van verstarring t.g.v. leeftijd of is het een gebrek aan digitale vaardigheid? Ik hoop het laatste en vertrouw op ‘Redders’, die me bijstaan om het digitale knip- en plakwerk onder de knie te krijgen.