Warm
Heerlijk dit warme weer! Alles in de vertraging. Je lijf zwelt wat op en je hebt ‘warm vel’. Dit is een bijzonder gevoel. Doorgaans maar kort aanwezig hier. Het is een beschermend laagje, een gevoel van omhulling, een onzichtbaar hemd. Een subtiel laagje wat zomaar verdwenen kan zijn. Dan pas besef je dat het bijzondere van de warmte er niet meer is.
Mooi beschreven las ik dit gevoel in een boek*. Helga Ruebsamen beschrijft hoe ze vanuit Indië door het Suezkanaal komt; ineens is dat speciale weg. Ze is ontdaan en maakt de vergelijking met een geschilde appel.
Even sensitief is het, wanneer je in die warmte ineens een zacht briesje over je heen voelt komen. Waar komt het vandaan, waar gaat het naar toe? Aangenaam is het zeker. In het Alhambra is zo’n briesje zichtbaar door de rimpeling op het wateroppervlak. Het is niet koud, het is veeleer een minimale beroering of een subtiele aanraking.
Apart dat je je op zo’n moment in de zomer niet goed kunt voorstellen hoe je met een dikke laag kleren de kou van de winter trotseert. Of toch…het gevoel van binnen komen en dat je zo lekker gaat gloeien als reactie op de kou.
Heet, warm, lauw, koel, koud…dan heb ik het alleen nog maar over de lucht en de huid zonder er nattigheid bij te betrekken. ‘Water en lucht’ staat er bij de pompstations, het hoort bij elkaar. Vooral nu niet vergeten om de tomatenplanten water te geven!
*Het lied en de waarheid. (bladzijde188/189)
