gehospitaliseerd en gedomesticeerd

mensen die lang in een ziekenhuis of verzorgingstehuis vertoeven, raken nog al eens het initiatief kwijt om zelf iets te gaan ondernemen, gewoon omdat alle noodzakelijke dingen gedaan worden. hoe is dat dan om een tijd aan huis gekluisterd te zijn? er wordt gekookt, er worden boodschappen gedaan, er wordt schoongemaakt. natuurlijk zijn er dingen die ik zelf doe en wil doen. die drang wordt steeds sterker. nog even en dan die x-foto met de bevestiging dat alles van binnen weer keurig aan elkaar gegroeid is. pas dan begint het echte revalideren!

nu is het schipperen van wat kan ik wel en wat moet ik nog even niet doen. dat is een kwestie van intuïtie en nuchter verstand. heel leuk om mee te gaan naar het groninger museum en te kijken naar het werk van de canadese schilders. ik stel me die wijdse natuur van canada voor, door goed te kijken ben ik ineens ver weg van hier en van alles. nee, ik geloof niet dat ik gedomesticeerd geraakt ben door al die weken rustig thuis te zijn om te helen daar van binnen in mijn rechterbovenarm.