Ronde borden met een rode rand geven een verbod aan.

In de Eurostar terug vanuit Parijs viel mijn oog op een afbeelding waarvan de betekenis niet meteen helder is. De plek van die rode streep brengt me in verwarring.

Moet je je koffer in het rek boven je zitplaats plaatsen? Mag je niet met je voet op de stoel staan? Of is het verboden om met een stok te gaan meppen? Ik blijf maar rustig op mijn plek zitten met mijn koffer tussen twee banken op de vloer.

Hier voor het huis komen veel mensen voorbij. Mensen vanuit het station naar de stad, joggers, mensen die hun hond of hondjes uitlaten etc.

Er zijn ook opvallende voorbijgangers zoals de keurig geklede heer die met een grijpstok peuken, papiertjes en andere rotzooi opruimt. Wie speciale bewondering wekt, is de hele oude mevrouw met haar wandelstok. Ze schuifelt met haar begeleidster langzaam dapper voorbij. 

Heel bijzonder zijn de Pokemonjagers. Op sommige dagen duiken zij op en zien dan hele andere dingen dan wij zien.

Een kaartje van DHL in de bus: we troffen u niet thuis. Het pakketje is bij de buren bezorgd.
Maar… er was bij de buren niets bezorgd. Waar is het pakje gebleven?

Chatten met Tracy van DHL. Helaas, ze begrijpt mijn vraag niet en vervalt in herhaling: Wat kan ik voor je doen? Is je vraag beantwoord? De vicieuze cirkel van standaardzinnetjes is niet te doorbreken en ten einde raad chat ik: Tracy ga terug naar school!

Het is goed gekomen. De aardige mevrouw van de klantenservice van het bedrijf waar ik het cadeautje voor mijn nichtje besteld had, lost het probleem op. De stem en de daadkracht van een echt mens met hersens voorkomt heel wat ergernis.

Het speeltuintje hier vlakbij is een attractie voor jonge kinderen. Ze willen alles proberen: de schommel, wipwap, glijbaan, rekstok en het klimmuurtje. Ze ontwikkelen spelenderwijs hun motorische vaardigheden.

Het valt op hoe ieder kind alleen met zijn eigen spel bezig is en er plezier aan beleeft zonder uitwisseling met andere kinderen.

Is een sportschool voor sommige volwassenen hetzelfde als een speeltuintje voor de kleintjes?

Eigengemaakte jam is heerlijk. Als het met handkracht niet lukt om het potje open te krijgen zijn er trucjes. In het uiterste geval met grof geweld een gat in het dekseltje slaan om daarna toch de jam op je boterham te kunnen smeren.

In Japan gaat dat gedistingeerder. Daar komt het wonderdoekje vandaan. Het heeft een gladde en een stroeve kant. De ribbeltjes aan de groene bovenkant zorgen voor de grip van je hand. Met de gladde kant rond het dekseltje draai je bijna elk potje moeiteloos open. 

Zo’n doekje zou ik wel cadeau willen doen bij elk potje eigengemaakte jam.