Ineens hoor ik de vogeltjes fluiten. Er is een zonnetje! Ik krijg de geest en ga de tuin opruimen: dorre takjes en het bedekkende blad verwijderen. Clematissen afknippen…

Nadat de helft van de tuin is opgeruimd, denk ik aan mijn andere schrijfwerk. Om precies te zijn: het hoofdstuk over wat zo helder beschreven wordt in een roman of in kinderboeken. Geen droge instructie maar een beeldend verhaal om iets onder de knie te krijgen, wat het ook mag zijn. Iets wat steeds terugkomt: het is belangrijk om de tijd nemen voor je werk en vooral ook rustmomenten inlassen, een pauze die niet te lang mag duren, want dan is de vaart eruit.

Vanrmiddag denk ik er precies op het goede moment aan. Heel tevreden kijk ik nu naar de wintertuin die klaar is voor het voorjaar. Het simpele voorwerk is gedaan. Moeilijker klussen laat ik graag over aan de echte vakman/vrouw…