Iemand vertelt me heel enthousiast hoe verschillend mensen lopen en dat niemand op dezelfde manier loopt. Het was hem ineens opgevallen, toen hij in een suf moment wat gedachteloos voor zich uit staarde, terwijl voorbijgangers zijn nevelige blikveld in en uit liepen. Tot het hem opviel, zijn ogen gingen open en hij begon gericht te kijken…

Dat kijken is precies wat mijn beroep zo bijzonder en afwisselend maakt. Goed kijken en zien! Hoe verschillend bewegen wij ons terwijl we allemaal lopen, fietsen, maar ook schrijven of pianospelen. Waarom krijgt de een klachten door hoe hij of zij beweegt en de ander niet? Waarom doet de ene een bepaalde handeling efficiënt en de ander moddert wat aan en worstelt om iets onder de knie te krijgen?

Zicht krijgen en gevoel voor beweging ontwikkelen kost tijd. Dat geldt voor fysiotherapeuten, maar eigenlijk is het voor iedereen zo’n aardige bezigheid. Om eens wat te noemen: kijk hoe iemand de auto achteruit inparkeert, vooral van bovenaf bekeken…