Verder kijken…
Kijken naar het stilstaande beeld is anders dan kijken naar iets wat in beweging is. De beeldhouwster Camille Claudel zei dat een wiel in rust er anders uitziet dan wanneer het wiel in beweging is, de beweging vervormt. Dat geldt niet alleen voor een wiel, ook bij mensen gaat dat op. Zij zegt terecht dat het een grote observatiefout is om een bewegend lichaam te beschouwen alsof het in ruststand is. ( zie aanhangsel in het boek ‘Camille Claudel, een vrouw’ van Anne Delbée)
Een mens heeft twee benen, een paard heeft er vier! Stap, draf, galop kennen we als basisgangen van het paard. Kunnen zien of het de linker of rechter galop is en zit de ruiter op het goede been in draf? Dit zijn vaktermen die ik hier niet ga uitleggen, maar het zegt meer dat het benoemen van wat je ziet om een speciale vaardigheid vraagt.
Kijk eens naar beroemde pianisten, ze spelen allemaal de sterren van de hemel en toch ogen ze verschillend. Het lopen van voorbijgangers… We zien hoe uiteenlopend dat kan zijn, maar vindt de juiste woorden om het te benoemen!
In een roman kom ik absoluut andere beschrijvingen tegen dan in de vakliteratuur van bewegen. Ik moet bekennen dat mijn persoonlijke voorkeur toch neigt naar de literaire richting. In mijn boekenkast weet ik precies de boeken te vinden, waarin specifieke passages met beschrijvingen over bewegen staan. Soms met potlood voorin geschreven zodat ik meteen de juiste bladzijde kan vinden…
