Tompoezen en éclairs
Er zijn heerlijke taartjes! Sommige van die taartjes zijn lastig te eten zonder te knoeien. De tompoes (tompouce) is berucht, zeker wanneer er een taartvorkje naast het taartbordje ligt. Een servetje erbij maakt het al prettiger. Heeft dat te maken met een motorische vaardigheid? Een perzik ook kan je ook met mes en vork schoonmaken en opeten zonder geklieder met plak- of kleefvingers, al vraagt dat wel wat oefening.
Ik denk zelf dat het instrumentarium wat het prettigst is om te gebruiken bij een tompoes, een combinatie is van een vorkje of lepeltje en je vingers. Niet zoals de etiquette dat voorschrijft, maar het is met hulp van je vingers wel praktisch en dat verhoogt het genot van een taartje.
Ditzelfde geldt ook voor de éclairs, die sinds een tijdje hier in de stad verkrijgbaar zijn. Zo nu en dan verblijd ik mijn bezoek daarmee en steevast wordt er uitgeroepen: oh, dit is net als een tompoes! Zouden er lijstjes bestaan van taartjes wel/niet handig in gezelschap te eten, opklimmend van makkelijk naar uiterst gecompliceerd?
Dat er ook binnen de fysiotherapie verschillende visies zijn, kunt u op donderdagmiddag 15 september om 15.00 uur horen op het mini symposium ‘Op het andere been’: http://eepurl.com/cdGbEn
