Bonnefantenmuseum

Die ronde ruimte, met de sfeer van een mausoleum uit Oezbekistan, nodigt uit tot rondjes lopen om het vaste punt in het midden. De houten vloer laat het geluid van mijn stappen horen. Ze klinken gaandeweg luider, de passen versnellen, de cirkels worden groter…

Bonnefanten koepel kopieklein

Op de muur is een spiraal weergegeven, in tegengestelde richting van mijn lopen…nee, niet denken, het is een spontaan spel met vorm en geluid!

 

Royal Guard kopieklein

In een donkere hoek van het museum zie ik een film van Francis Alÿs over The Royal Guards: een guard loopt als een gewone burger over straat. Een andere zit op een bank met toewijding zijn berenmuts te borstelen. De confrontatie van twee loslopende guards: op een specifieke manier voegen ze zich samen. Een heel regiment komt beetje bij beetje bij elkaar en vormt tot slot een gesloten eenheid. Anoniem, gelijkvormig, in de pas, uni-vorm in uniform, voortbewegend als opwind-poppetjes. Plompe zwarte schoenen met eenzelfde afwikkel-moment komt in beeld. De dreun van het marcheren blijft klinken. En dan…dan is er de brug. Het regiment valt uit elkaar. Acuut zijn er 64 individuen met hun eigen ritme en met hun eigen karakteristieke loopjes.

Buiten loop ik in de maat, rechtop doorstappend, met mijn armen actiever bewegend dan gewoon. Het is verrassend dit bezoek aan het Bonnefantenmuseum!