Einde jaar, oude jaar en het nieuwe

Bij de balie van de Post vraagt iemand naar de decemberzegels. ‘Alleen per twintig, mevrouw.’ Zij aarzelt, ze heeft er niet zoveel nodig. ‘Zullen we elk de helft nemen?’ stel ik voor. De meneer achter de balie knipt het velletje in tweeën en laat ons allebei de helft betalen.

De trein rolt binnen, mensen stappen in en uit. De machinist hangt met zijn hoofd uit het raampje om te zien wanneer hij kan vertrekken. Een reiziger ziet het en zwaait naar hem, hij wuift blij terug, de deuren sluiten en de trein vertrekt.

Er zijn nog een handvol papieren treinkaartjes, de uitgeprinte A4-tjes niet meegerekend. Niet lang meer, net als de gele borden met vertrektijden en de brievenbussen. De telefooncel is al een tijd leeg of weg. Wij zijn bijna altijd mobiel bereikbaar of we zijn bezig met iets digitaals of virtueels op een tablet of desnoods op een laptop.
‘Hier zit er nog een met een boek!’ hoor ik achter me zeggen in de stampvolle trein.

Bij de expositie over Schoenberg en Kandinsky in het Joods Historisch Museum in Amsterdam valt op dat de componist ook schilderde en dat de schilder zich ook met veel meer dan alleen zijn beroep bezighield. Deze mensen, die een eeuw geleden leefden, leefden zich op verschillende fronten uit, legden verbanden en hadden een breed gevoel voor creativiteit getuige het zelfgemaakte schaakspel.

Zoiets geeft ook nu inspiratie om vanalles zelf te willen doen, niet krampachtig vasthouden aan het oude vertrouwde, ook nieuwe wegen durven te gaan. Ik bedoel maar, volg ik de instructie van internet hoe ik van mijn huis in Groningen naar het JHM in Amsterdam kom? De trein door de polder, uitstappen in Duivendrecht en dan met de metro het laatste stuk of stap ik eerder over op de trein naar Amsterdam CS om daar zoals altijd lijn 9 te nemen…

Voor spoed in het nieuwe? Ja, Voorspoedig en vooral een Gelukkig Nieuwjaar!