Nijverheid
Nijverheid is een mooi woord, meteen komt de associatie ‘bedrijvig’ boven. Nijvere bijen. Er wordt iets gedaan of gemaakt, iets ambachtelijks met liefde en aandacht.
Bij nijverheid hoort industrie. Een woord met rookpluimen uit hoge schoorstenen…
Vanmorgen de auto naar de garage gebracht voor een beurt en het valt me op dat alles vastgelegd wordt op computers. Ook mijn vraag of de luchtwegen van de auto nagekeken kunnen worden, er wordt steeds zoveel lucht rond geblazen…
De monteur loopt met me mee om precies te kijken wat er loos is. Niks geen metertjes of elektronica, maar een vakman die onderzoekt! We komen samen tot de conclusie dat het schermpje van de tomtom de luchtstroom in de weg zit en de oorzaak is van die ongewenste wind en herrie. Dat wordt met een potlood doorgestreept op het lijstje. Als alles klaar is, pinnen voor de nota, die op een computer samengesteld is.
De centrale verwarming geeft bij storing een code aan, bellen om het door te geven. De monteur komt en toetst op de tiptoetsen. Zonder sleutels of tangen herstelt hij het euvel. Zijn handen blijven schoon.
Telefoon, pc, internet, wifi en het pinapparaat… Een heel ander verhaal. Moderne middelen primair om het bestaan te vergemakkelijken. Voor de aanleg en het onderhoud ben je afhankelijk van wie er aan de andere kant van de telefoon zit en of je vraag werkelijk begrepen wordt. Soms heb je het geluk om een nijvere medewerker van een helpdesk te treffen, iemand die zich betrokken voelt en onderzoekt hoe het werkelijk zit om de juiste oplossing te vinden op mijn vraag.
Zijn nijverheid en industrie vervangen door elektronica en technologie? Fysiotherapie blijft voor mij een ambachtelijk beroep, waarbij ervaring en mensenkennis naast de beroepsmatige vaardigheden centraal staat. Toch nog een nijverheid, wel met selectief gebruik van producten uit de technologische industrie.
