Knoeien en morsen

Iedereen overkomt het, een druppel rode wijn gemorst op het schone tafellinnen. Ook al zie je het voor je ogen gebeuren: die druppel aan de fles, een snelle reddingsactie met je vinger… Zout erover!

  

Dat is verleden tijd sinds de uitvinding van die flexibele zilverkleurige schijfjes. Nooit geweten dat het een los rondje is. Opgerold in de opening van de fles geschoven, oogt het als een zilveren sierkurk zonder dop. Afgelopen week lag er een doosje met die bijzondere uitvinding als verrassing op de mat, na een gezellig avondje, toen het knoeien met rode wijn ter sprake gekomen was. Apart om te merken hoe anders dat schenkt met zo’n tuutje. Niet in woorden te vatten: ervaar het zelf!

Vroeger waren er plastic tuutjes voor op de tuit van een theepot tegen het druppelen en knoeien.

Soms staan mensen, zoals je staat met afwassen zonder schort voor: met de bips naar achteren. Begrijpelijk, want een natte plek middenvoor is niet prettig. Die plek midden op je buik blijkt wel uiterst ontvankelijk voor vlekken te zijn. Sterker, mijn schorten worden daar altijd groezelig; geen wasmiddel kan daar wat aan doen. Het is wel heerlijk trouwens om je handen meteen aan je buik af te kunnen vegen, je voelt hoe prettig je op je voeten staat zonder je schouders te plagen. In je de buik zit vermoedelijk het oergevoel van het algemeen welbevinden. Kleine kinderen zeggen vast niet voor niets dat ze buikpijn hebben, ook al blijkt de werkelijke pijn in hun oor te zitten. Kortom knoeien heeft zeker een plek nodig: leve de schort als je je kleren wilt sparen.

Reacties

  1. Hermke schreef:

    Nu heb ik ook vaak van die plekken, zelfs een “tuitje”helpt niet…glas gaat om in de hitte van het gesprek..en nu worstel ik al tijden hoe die vlekken de dag er na er uit te krijgen!
    Van die handen lekker afvegen aan je buik herken ik, een heerlijk aards gevoel als je staat te roeren in pannen en potten en met een vinger proeft van alles wat er borrelt…

Comments are closed.