Een andere kant
Vandaag ben ik in een situatie dat het even anders is dan gewoon. Ik ben niet de juf, maar ik ben deelnemer van een bewegingsles. Gewoon doen wat er gevraagd wordt. Uit de vaste gewoonten geschud, bekende bewegingen maken maar vanuit een ander perspectief. Achteraf stemt het natuurlijk wel tot nadenken. Wat is de visie achter de opdrachten, waarom een bepaalde uitleg? Het bloed kruipt waar het niet gaan kan…
Besef van onze anatomie: om een spier zit een fascie, al die fascies hebben onderlinge verbanden. Voelen door te tasten met je handen of tegen niet al te zware weerstand in bewegen en dan uiteindelijk het plezier in die grote vrolijke slinger- en zwaaibewegingen.
Met het laatste werd Nederland vroeger wakker: de ochtendgymnastiek op de radio. Waren ze toen zich bewust van alle kennis die we vanmorgen meegekregen hebben of telde alleen het prettige gevoel van souplesse als je die grote bewegingen kunt toelaten?
